>Μ. Κονταρός: «Επιτέλους βλέπω φως, επιστρέφω στην Ελλάδα!»,
>

Της ΠΟΠΗΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗ
«Επιτέλους, βλέπω το «φως»! Νοιώθω καλά. Ξέρω ότι έχω πολύ δρόμο ακόμα μπροστά μου, όμως είμαι περισσότερο αισιόδοξος πια, αφού είμαι ζωντανός, στέκομαι στα πόδια μου έστω και με το Π, και επιστρέφω στην Ελλάδα ύστερα από τόσο καιρό!» δηλώνει στα «Ρ.Ν.» ο Μανώλης Κονταρός.
Ακριβώς έξι μήνες μετά τον τραυματισμό του σε τροχαίο ατύχημα, τότε που οι πλέον αισιόδοξες προβλέψεις έλεγαν ότι ακόμα κι αν ζήσει δεν πρόκειται να ξανασηκωθεί όρθιος, ο κρητικός καλλιτέχνης μπορεί να μιλάει, να χαμογελάει αλλά και αισιόδοξος να στέκεται στα πόδια του και να περπατάει. Δειλά, υποβοηθούμενος κάνει έστω πενήντα μέτρα, αλλά σταθερά κάνει τα πρώτα του βήματα, για δεύτερη φορά στη ζωή του, προς τον έξω κόσμο.
Ετούτη την ώρα, ο κρητικός καλλιτέχνης ετοιμάζει τα πράγματά του γεμάτος προσμονή για την επιστροφή του στην πατρίδα. Θα εγκαταλείψει το μουντό κλίμα της γερμανικής πόλης που τον φιλοξενεί σε κλινική της από τα τέλη Δεκεμβρίου και θα επιστρέψει στην Αθήνα αύριο Παρασκευή.
«Μπορώ και σηκώνομαι όρθιος. Πατάω και στα δυο μου πόδια και με την βοήθεια Π περπατάω μια 50αριά μέτρα. Οι γιατροί κρίνανε ότι είναι καλύτερα, για λόγους ανάτασης της ψυχολογίας μου αλλά και εξ αιτίας του καλύτερου κλίματος που έχουμε εμείς, να επιστρέψω πλέον στην Ελλάδα. Δεν θα μπω σε κλινική, θα μείνω στο σπίτι μου στην Αθήνα. Στο Ρέθυμνο θα έρθω αργότερα» μας αναφέρει.
Όπως μας λέει, θα έρθουν μαζί του και δυο γιατροί Γερμανοί. Όχι γιατί χρειάζεται ιατρική συνοδεία ο ασθενής τους, όχι γιατί τους το ζήτησε ο Μανώλης. Αλλά γιατί το θέλουν οι ίδιοι, αφού μεταξύ τους δημιουργήθηκε μια βαθιά φιλία και επιθυμούν να συμβάλλουν στην περαιτέρω αποκατάσταση του φίλου τους. «Γίναμε φίλοι. Θα έρθουν μαζί μου στην Ελλάδα και θα παραμείνουν 15 μέρες. Θα συναντηθούν με τους φυσικοθεραπευτές που θα με αναλάβουν στην Αθήνα και θα τους δώσουν οδηγίες σχετικά με τις ασκήσεις που πρέπει να κάνω» μας λέει ο Μανώλης. Καθημερινή γυμναστική και κολύμβηση σε πισίνα έχουν εντάξει οι γιατροί στο καθημερινό του πρόγραμμα, το οποίο θα πρέπει να τηρεί απαρέγκλιτα έτσι ώστε η αποκατάστασή του να συνεχιστεί και σε κάποιο διάστημα, που δεν μπορεί να προσδιοριστεί προς το παρόν, να περπατήσει χωρίς βοηθητική-μηχανική στήριξη.
Ο απολογισμός του για την πολύμηνη παραμονή του στην Γερμανική κλινική; Πέρα άπ’ τις δυσάρεστες σκέψεις του πρώτου διαστήματος, την αγωνία και τους φόβους του, συναισθήματα ανθρώπινα για τον καθένα που ένοιωσε πως η ζωή του γίνεται συντρίμμια, ο Μανώλης λέει: «Το πάλεψα. Δεν είχα μείνει ποτέ στη ζωή μου κλεισμένος σε ένα χώρο. Ξαφνικά, βρέθηκα σ‘ ένα δωμάτιο καθηλωμένος, όπου παρέμεινα για έξι μήνες. Χρειαζόταν επιμονή και υπομονή. Με βοήθησαν οι γιατροί μα και οι φίλοι μου. Στάθηκα τυχερός μέσα στην ατυχία μου κι αυτή η εξέλιξη που έχω δεν είναι μικρό πράγμα. Δεν ξέρω όμως αν τα κατάφερνα σε περίπτωση που δεν είχα τόσο κόσμο να με στηρίζει, τόσους ανθρώπους απ’ όλη την Ελλάδα να ενδιαφέρονται για μένα. Στα άσχημα που πέρασα δεν ένοιωσα την απόρριψη του κόσμου αλλά την μεγάλη του αγάπη κι αυτό ήταν που μου ‘δωσε ακόμα μεγαλύτερη δύναμη. Ξέρω πως δεν τέλειωσε τίποτα ακόμα αλλά νοιώθω καλά».
Όταν υπάρχει η δύναμη ψυχής και η πίστη, ο άνθρωπος νικά τα ανίκητα. Ο Μανώλης Κονταρός έχει τη δύναμη. Δεν ξέρω αν είχε πίστη στο Θεό ανέκαθεν, πάντως σίγουρα σήμερα πιστεύει. Γιατί σε κάθε κουβέντα που ανταλλάζουμε δεν παραλείπει να τον ευχαριστεί. «Δόξα τω Θεώ νοιώθω καλά», «Πρώτα ο Θεός επιστρέφω στην Ελλάδα» λέει και ξαναλέει
Αναδημοσιευση Απο Ρεθεμνιωτικα Νεα
Advertisements